برنامه نویس

پروژه برنامه نويسی را می توان به يک بازی هوش تشبيه کرد ، بازی بر روی داده ها و متغيرها با استفاده از دستورات و ابزارهای برنامه نويسی که در اختيار ما گذاشته شده است . در اين بازی ابتدا بايد ابزراهای مورد نياز خود ، جهت نوشتن برنامه ای خاص را انتخاب کرده سپس بايد ابزارها را به گونه ای در کنار هم قرار دهيم و به گونه ای با ابزارها بر روی داده ها و متغيرها کار کنيم تا به هدف مورد نظر برسيم . بنابراين بايد در ابتدا ، شناخت کافی بر روی ابزارها و کاربرد آنها داشته باشيم که تجربه نشان داده اين يادگيری برای دانشجويان ، چندان دشوار نيست و اکثر دانشجويان قادر به درک ابزارها و دستوراتی مانند if يا while و غيره می باشند . اما نکته مهم اين است که پس از تسلط بر روی ابزارها ، تازه بازی آغاز می شود و ما تنها بر قوانين بازی و ابزارهای موجود شناخت پيدا کرده ايم . اينجاست که برخی دانشجويان دچار مشکل می شوند و قادر به استفاده مناسب از ابزارها و بسط دادن آنها در کنار يکديگر جهت رسيدن به هدف نهايی برنامه نمی باشند . در اين مرحله دانشجويان بايد دارای يک روحيه الگوريتمی شوند بدين معنی که توانايی تفکيک مراحل ، جهت رسيدن به پاسخ را داشته باشند . کمتر دانشجويی است که بدون تمرين و ممارست به اين روحيه دست پيدا کند . از علائم ورود يک دانشجو به دنيای پروژه برنامه نويسی شوق و اشتياق او جهت يافتن تمرينهای جديد برنامه نويسی است و چنين دانشجويی با پشتکار خود می تواند يک برنامه نويس حرفه ای شود